Summer in Japan Part 7 : ว่าด้วยเรื่องคอน LDH และการจองตั๋วคอน

พาร์ทนี้ติ่งเต็มๆ ค่ะ อย่างที่บอกไปตอนแรกว่าจุดประสงค์ในการไปญี่ปุ่นครั้งนี้จริงๆ คือการไปดูคอนเสิร์ต ซึ่งเราได้ตั๋วคอน BLUE PLANET ของ Sandaime J Soul Brothers รอบวันที่ 30 สิงหา 2015 ที่ Seibu Prince Dome ที่ไซตามะมาค่ะ จริงๆ ตั๋วนี้เราได้มาจากพี่ที่รู้จักกันอีกทีนะคะ เพราะเราจองเองไม่ได้ แต่ก็จะเขียนถึงวิธีจองที่ถูกต้องที่พี่ๆ เค้าแนะนำมา และเราพยายามจองเองแล้ว แต่จองไม่ได้ด้วยข้อจำกัดด้านที่อยู่ค่ะ

ใครที่หลงมาเอนทรี่นี้เพื่อดูวิธีจองตั๋วคอน LDH แนะนำให้ไปที่เอนทรี่ How to จองตั๋ว​คอน​ LDH ด้วยตัวเอง​ นะคะ เพราะจองได้จริง ส่วนอันนี้จองไม่ได้ค่ะ แต่ถ้ามีเวลา จะย้อนมานั่งอ่านเล่นด้วยก็ได้ เพราะมันก็มีข้อมูลบางอย่างที่เอนทรี่โน้นไม่มีอยู่ค่ะ



เราไม่รู้เรื่องรอบ Lawson นะคะ ในที่นี้เราจะพูดถึงแค่รอบเมมเบอร์ต่างๆ ของ LDH ค่ะ หลักๆ เลยคือคุณต้องเป็นเมมเบอร์ EXILE Family หรือพวกโมบายทั้งหลาย (EXILE mobile, EXILE TRIBE mobile, E-girls mobile, etc.) เขาจะเปิดให้เป็นรอบๆ ค่ะ ส่วนใหญ่เอ็กแฟมจะเปิดก่อน ก็ต้องคอยตามข่าวค่ะ เพราะช่วงจองตั๋วเขาจะเปิดให้ไม่นาน ส่วนใหญ่เวลาเปิดจองตั๋ว มันจะขึ้นเป็นป๊อปอัพหรือแบนเนอร์ในโมบายค่ะ

ถ้าจะจองตั๋วคอน นอกจากโมบายแล้ว เราต้องสมัครเมมเบอร์ Ticket Board ด้วยค่ะ มีหน้าภาษาอังกฤษให้ด้วย ค่อยใช้ง่ายหน่อย

ว่าแล้วก็กดสมัครสมาชิกเลยค่ะ สมัครในหน้าภาษาอังกฤษเนี่ยแหละ ใช้ง่ายดี

ข้อมูลที่ต้องกรอก สามารถกรอกที่อยู่และเบอร์โทรศัพท์จริงของเราที่ไทยได้ค่ะ แล้วก็ทำตามขั้นตอนของมันไป

ย้อนกลับไปหน้าแรก สังเกตตรง Ticket มันมีแค่นี้ นี่คือตั๋วที่ขายแบบอินเตอร์ และเราสามารถซื้อได้

แต่พอลองเปลี่ยนเป็นภาษาญี่ปุ่นปุ๊บ...

เห็นอะไรมั้ยคะท่านผู้ชมมมมม มาเต็มเบยยยยย มาค่ะ เรามา(ลอง)กด METROPOLIZ กัน

เข้ามาจะเป็นหน้าให้เลือกเมมเบอร์ค่ะ คุณเป็นเมมอะไรอยู่ คุณจะใช้เมมไหนจอง เลือกค่ะ
ส่วนใหญ่พวกมีป้าย new!! มักเป็นพวกที่เปิดจองอยู่ค่ะ ส่วนพวกไม่ new!! มักจะปิดจองไปแล้ว

เข้ามาก็จะเป็นแบบนี้

ช่วงเวลาเปิดจองตั๋ว

2016/10/16 12:00 - 2016/10/17 23:59

ประกาศผล

2016/10/22 12:00 - 2016/10/23 22:00

จ่ายค่าตั๋ว

2016/10/22 12:00 - 2016/10/23 23:00

ราคาตั๋ว

¥11,000 (ยังไม่รวมภาษี)

มันเป็นแบบสุ่มนะคะ จองไปก็ต้องมาลุ้นว่าจะได้มั้ย ถ้าได้แล้วก็ต้องมาลุ้นอีกทีว่าจะติดดอยมั้ย พูดง่ายๆ ว่ามีเงินอย่างเดียวไม่ได้ ต้องดวงดีด้วยค่ะ ว่างๆ ก็ลองเอาแผ่นคอนไปถวายพระกันดูนะคะ เผื่อบุญกุศลจะส่งให้ได้ตั๋วและได้ที่ดีๆ (เดี๋ยวๆๆ มันใช่เรอะ?!)

กดปุ่มเขียวค่ะ อย่าถามว่ามันคืออะไร แปลไม่ออก และไม่ได้แปลด้วยค่ะ

ตอนแรกต้องเข้าไปคอนเฟิร์มอีเมล์ในโมบายก่อนค่ะ อันนี้คอนเฟิร์มแล้ว เลยขึ้นแบบนี้ ถ้ากดจากมือถือให้กดปุ่มบน ถ้ากดจากคอมหรือแท็บเล็ตให้กดปุ่มล่างค่ะ

สังเกตตัวอักษรที่ปุ่มเขียวจะเปลี่ยนไป กดมันอีกทีค่ะ

เข้ามาก็เลือกรอบค่ะ จะมีวันที่กับสถานที่จัดแสดงของแต่ละรอบบอกไว้ ส่วน どの公演でも良い ที่อยู่บนสุดคือรอบไหนก็ได้ค่ะ

อันนี้เราลองกดของวันที่ 25 ธันวา ดูนะคะ

ข้อมูลตั๋ว

วันแสดง
 2016/12/25 (วันอาทิตย์)

เวลา
ประตูเปิด 13:00
เริ่มแสดง 15:00

สถานที่
ซัปโปโรโดม

ราคา
 ¥11,880 (รวมภาษีแล้ว)

หมายเหตุ (แตกต่างกันไปตามแต่ละงาน)

※ มีค่าดำเนินการใบละ 324 เยน (รวมภาษี)
※ ไม่อนุญาตให้เด็กอายุต่ำกว่า 5 ปีเข้าไปในสถานที่จัดแสดง และเด็กอายุ 6 ปีขึ้นไปต้องซื้อบัตรเพื่อเข้าชมการแสดง
※ ไม่สามารถซื้อบัตรรอบวันแสดงเดียวกันได้ (อันนี้ไม่แน่ใจจริงๆ ค่ะ คิดว่าอาจจะเป็นกรณีที่มีการแสดงวันละหลายรอบ อาจจะต้องเลือกแค่รอบใดรอบหนึ่ง แต่คอนซังไดเมะมันไม่เคยมีเกินวันละรอบไม่ใช่หรอ ถ้าจะบอกว่าแอคเคาท์นึงจองได้แค่รอบละใบ มันก็น่าจะเขียนอีกแบบนึง แต่สำหรับเคสนี้คงเป็นรอบละใบแหละค่ะ ประมาณว่าซื้อรอบวันที่ 1 ใบนึง วันที่ 2 ใบนึงได้ แต่จะซื้อรอบวันที่ 1 สองใบไม่ได้)
※ เนื่องจากบัตรเป็นแบบ E-ticket ที่จะส่งให้ทางมือถือ กรุณาใส่เบอร์โทรศัพท์มือถือของผู้รับบัตรด้วยค่ะ
นอกจากนี้ คุณต้องมีมือถือที่สามารถรับ E-ticket จาก ticket board ได้ด้วย (สมาร์ทโฟนไม่น่ามีปัญหา ปัญหาคือที่อยู่นี่แหละ)
※ ถ้าได้ตั๋ว ต้องไปจ่ายเงินที่ตู้ Loppi ที่ LAWSON หรือ MINISTOP (คือมันต้องจ่ายที่ญี่ปุ่นอะค่ะ ไม่มีการจ่ายผ่านบัตรเครดิตใดๆ ทั้งสิ้น นี่ก็เป็นอีกหนึ่งปัญหาของติ่งต่างด้าวไร้คอนเนคชั่นอย่างเราค่ะ แต่ก็มีพวกที่รับจ่ายค่าตั๋วคอนที่ญี่ปุ่นอยู่นะคะ ลองเสิร์ช Google ดูค่ะ)
※ เวลาเข้าสถานที่จัดแสดงและเวลาเริ่มการแสดงอาจเปลี่ยนแปลงได้
※ หากเจ็บป่วย ไปชมการแสดงไม่ได้ ต้องเปลี่ยนชื่อผู้ถือบัตร โปรดติดต่อ Call Center
※ ห้ามนำบัตรไปขายต่อ หากตรวจพบ อาจถูกห้ามไม่ให้เข้าชมการแสดง
※ หากตรวจพบว่ามีการนำบัตรไปขายต่อเพื่อทำกำไร บัตรนั้นจะกลายเป็นโมฆะ ผู้ถือบัตรจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าชมการแสดง

ติดต่อสอบถาม
Lawson Ticket Information 0570-000-777

ถ้าตัดสินใจจองก็กดปุ่ม 申込 (Moshikomi) เล็กๆ ข้างล่างค่ะ

ถ้ายังไม่ได้ล็อกอิน ต้องล็อกอินก่อนนะคะ ใช้อีเมล์กับพาสเวิร์ดสำหรับการล็อกอินค่ะ

เนื่องจากเราสมัครเมมเบอร์แบบภาษาอังกฤษไว้ ที่อยู่และเบอร์โทรก็เป็นของไทย มันเลยขึ้นแบบนี้ค่ะ เอาไปแปลใน Google Translate ได้ประมาณว่า ถ้ายูสมัครจากหน้าเว็บภาษาอังกฤษ ก็กรุณาซื้อตั๋วจากหน้าเว็บภาษาอังกฤษนะก๊ะ (แล้วมันมีอะไรให้ฉันซื้อฟระ?!) พูดง่ายๆ คือ ยูมาทางไหน ยูกลับไปทางนั้นเลยก่ะ บลัยส์ (อันนี้คำพูดเราเองนะ)

เราเลยลองกดสมัครสมาชิกจากหน้าเว็บญี่ปุ่นดู และพบว่ามันต้องใส่ที่อยู่กับเบอร์โทรญี่ปุ่นค่ะ ดูไม่น่าจะเนียนได้ เพราะมันบังคับที่จังหวัด มีจังหวัดในญี่ปุ่นมาให้เลือกเลย ไม่ได้ให้กรอกเองค่ะ

เป็นอันว่า...จบค่ะ จองเองไม่ได้ เฮย์~~~~~ \(T∇T)/

แต่เรื่องของเรามันยังไม่จบแค่นี้ค่ะ มีพี่ที่รู้จักกันเขาจองไว้ ถ้าได้ เขาจะให้เรา เราก็โอเค แล้วบังเอิญว่าได้ตั๋ว ปัญหาต่อไปคือจ่ายเงินค่ะ วุ่นวายกันสุดๆ เพราะเราตัดสินใจผิดพลาด แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้ และเข้าสู่ขั้นตอนการวางแผนเที่ยว จนมาถึงวันดูคอนนี้แล

*** สำหรับคนที่จองด้วยวิธีนี้ได้ และได้ตั๋ว ถ้าคุณไม่จ่ายเงิน จะทำให้โอกาสที่จะได้ตั๋วในการจองครั้งต่อไปลดลงนะคะ

ก่อนวันคอน เขาจะส่งตั๋วมาให้ทางเมล์ (มั้ง?) เราก็ให้พี่เค้าส่งมาให้อีกทีค่ะ ก็จะมีบอกตำแหน่งที่นั่ง บล็อคไหน ชั้นที่เท่าไหร่ เบอร์อะไร และจะมี QR Code มาให้สแกนผ่านเกทเพื่อเข้าคอนค่ะ




โอเคค่ะ วันคอนมาถึง ถึงข้างบนจะเป็นรูปคอน METROPOLIZ 2016 แต่ที่เราจะเขียนถึงต่อจากนี้คือคอน BLUE PLANET 2015 นะคะ METROPOLIZ ไม่ได้ไปค่ะ ไม่มีตังค์ (T^T)

เนื่องจากวันอื่นๆ เที่ยวหนักและเหนื่อยมาก วันนี้เลยขอปล่อยตามร่างกายต้องการค่ะ ตื่นเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น คอนเริ่มเย็นๆ ยังไงก็ทัน สรุป ตื่นเกือบๆ เที่ยงค่ะ และนี่คืออาหารเช้าควบกลางวันที่เราซื้อมาตุนไว้เมื่อวาน

ถึงจะบอกว่าเป็น BLT แต่ก็มีไข่ดาวด้วยนะ แค่นี้ก็อิ่มแล้วค่ะ มื้อแรกของวันเรากินได้ไม่มากนักหรอก แล้วแซนด์วิชญี่ปุ่นก็อลังการเอาเรื่องอยู่ ราคา 368 เยน นี่น่าจะเป็นเรทปกตินะคะ 

อีกสาเหตุนึงที่ทำให้ยังชิลด์ได้อยู่ คือฝากพี่ที่รู้จักกัน ที่ดูรอบเดียวกัน ไปซื้อของหน้าคอนเรียบร้อยแล้วค่ะ ไงๆ พี่เค้าก็รับพรีของหน้าคอนอยู่แล้ว เราก็ฝากไปด้วยเลยละกัน เดี๋ยวเจอกันหน้าคอนก็จ่ายตังค์กันตรงนั้นแหละ ก็ฝากซื้อเสื้อคอนไปตัวนึง เป็นเสื้อแขนกุดที่มีขายหน้าคอนเท่านั้น ตอนนั้นประมาณเที่ยงๆ เปิดเน็ตนั่งเช็คนู่นนี่นั่นอยู่สักพัก พี่เค้าก็ติดต่อมา บอกว่าเสื้อที่เราฝากซื้อหมดแล้ว เราเลยเปลี่ยนเป็นเสื้อแบบทั่วไปที่มีขายที่ไทรบ์สเตด้วยแทน แต่บางสีบางไซส์ก็หมดไปแล้วเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ได้มาค่ะ พี่เค้าก็บ่นๆ ว่าไปต่อคิวซื้อของแต่เช้า แถวยาวมากกกกกกกก เปิดขายของ 11 โมง แต่ของหลายๆ อย่างหมดตั้งแต่ยังไม่ถึง 1 ชั่วโมง โดยเฉพาะของที่มีขายเฉพาะหน้าคอนเท่านั้น





ประมาณบ่ายๆ ก็ออกเดินทางค่ะ จากคามาตะ ขึ้น JR Keihin-Tohoku ไปลงสถานีชินากาวะ (Shinagawa) ก่อน แล้วต่อสาย Yamanote ไปลงที่อิเคบุคุโระ (Ikebukuro) ค่ารถทั้งหมด 390 เยน ไป-กลับก็ 780 เยน เราเลยซื้อ Tokunai Pass ซึ่งเป็น 1-Day Pass สำหรับขึ้นรถไฟ JR ในโตเกียว ราคา 750 เยน ถูกกว่า 30 เยน และไม่ต้องกดตั๋วหลายรอบด้วย

 หน้าตา Tokunai Pass แบบที่ออกจากเครื่องขายตั๋ว

จากสถานีอิเคบุคุโระ ขึ้นรถไฟสาย Seibu-Ikebukuro ไปลงที่สถานีเซย์บุคิวโจมาเอะ (Seibukyujo-mae) ไม่แน่ใจว่าต้องเปลี่ยนรถรึเปล่านะคะ เหมือนเราจะนั่งยาวเลยอะ ยังไงก็สังเกตปลายทางรถด้วยนะคะ ถ้าไม่ใช่เซย์บุคิวโจมาเอะ ก็อาจจะต้องเปลี่ยนรถที่สถานีโทโคโรซาว่า (Tokorozawa)

ในส่วนของรถไฟสายเซย์บุนี้ Tokunai Pass ไม่ครอบคลุมนะคะ ต้องซื้อตั๋วแยก ค่ารถไฟจากอิเคบุคุโระไปเซย์บุคิวโจมาเอะ 370 เยนค่ะ

พอขึ้นรถสายเซย์บุไปโดมเท่านั้นหละค่ะ บอกได้เลยว่านี่มันรถขนติ่งชัดๆ ทั้งขบวนน่าจะมีติ่ง 90% ได้ แสดงว่าเราขึ้นถูกขบวนแล้ว ติ่งญี่ปุ่นที่กำลังจะไปติ่งเป็นอะไรที่เห็นได้ชัดเจนมาก พวกนางเล่นใหญ่จัดเต็มมากกกกกก ไม่ใช่แค่เสื้อคอน แต่ทุกอย่าง ทั้งตัว เป็นไอเท่มของคอนนั้น มีแปะแทททูวง (ที่ขายๆ กันนั่นแหละ) เพ้นท์ชื่อเมนตามหน้า ตามตัว โอ้โหแฟนตาซีสุด แต่คนที่แต่งเบาๆ เสื้อคอนตัวเดียวก็มีค่ะ แต่จะโดนความแฟนซีของสายฮาร์ดคอร์กลบหมดไง เพราะงั้น ใครชอบแต่ง ชอบจัดเต็ม เชิญเลยค่ะ ไม่ต้องอาย ที่นี่ใครๆ เขาก็ทำกัน

ถึงแล้วค่ะ สถานีรถไฟก็อยู่หน้าโดมนั่นแหละ คนเยอะมากกกกกกก ฝนตกด้วย เฮย์~~~~~ \(T∇T)/

หาพี่ที่รู้จักกันเจอแล้ว เขาแนะนำให้ไปจับโมบายคลีนเนอร์ที่โมบายบู๊ทก่อนค่ะ ต้องเป็นเมมเบอร์โมบาย 1 ปีขึ้นไป ตอนนั้นเราน่าจะเป็นเมมเบอร์ได้ปีสองปีแล้ว และดูเหมือนว่าถ้าสมัครพวกออพชั่นเสริมด้วย จะได้สิทธิ์จับมากกว่า 1 ตัวด้วยแหละค่ะ

ช่วงคอน ในโมบายจะมีเมนู Tour เพิ่มเข้ามาค่ะ ก็กดเข้าไป แล้วทำไงต่อไม่รู้ จำไม่ได้แล้ว และเอาไปให้สตาฟดู ถ้าโอเค เขาก็จะบอกให้เราจับได้ และเราก็ล้วงกล่องมาได้สิ่งนี้ค่ะ....

โฮกกกกก ริวจี้ล่ะ ข้าจะเอาจี้ (ToT)

พี่เค้าก็แนะนำให้เอาไปแลกกับคนอื่นค่ะ โดยการถือโชว์ไว้ แถวๆ นั้นก็จะมีคนมาเดินวนๆ หาคนแลกเหมือนกัน ระหว่างนั้นก็เดินหาคนที่มีตัวริวจิมาแลกไปด้วย ซึ่ง...ไม่มีค่ะ (T~T)

ระหว่างนั้นก็มีคนเข้ามาถาม มาขอแลกอยู่บ้าง แต่พอรู้ว่าเราต้องการจี้ปุ๊บ ทุกคนก็ยิ้มแหยๆ และเดินจากไป...(T∇T)

สุดท้ายก็ตัดใจค่ะ ไปทำอย่างอื่นดีกว่า เลยแว้บเข้าไปที่ซุ้มที่เป็นรูปผู้ชายพร้อมลายเซ็น จัดไว้ให้ติ่งเข้าไปถ่ายรูปเป็นที่ระทึกค่ะ

จริงๆ มีรูปเดี่ยวที่เราถ่ายลายเซ็นของแต่ละคนชัดๆ ไว้ด้วยค่ะ แต่ไม่กล้าลง ไม่รู้ผิดกฎอะไรรึเปล่า

รถเทรลเลอร์(?)โปรโมตคอน ก็มาจอดที่นี่ให้แฟนๆ ได้ถ่ายรูปกัน

ที่เห็นไกลๆ นั่นคือบู๊ทขายของหน้าคอนค่ะ คลิกเข้าไปดูรูปแล้วซูมให้สุดก็น่าจะพอเห็นบ้างค่ะ ถึงแม้ว่าจะหมดไปแล้วหลายอย่าง แต่ก็ยังมีคนรุมอยู่

ห้องน้ำก็อยู่ใกล้ๆ กัน ดูเหมือนจะเป็นห้องน้ำเคลื่อนที่อะค่ะ ตั้งเรียงกันเยอะมาก แต่คนเข้าคิวรอเข้าห้องน้ำเยอะยิ่งกว่า กว่าจะได้เข้าน่าจะเป็นสิบนาทีอยู่ ไงๆ ก็เผื่อเวลาเข้าห้องน้ำไว้หน่อยนะคะ ยิ่งช่วงใกล้ๆ คอนเริ่ม คนน่าจะเยอะเป็นพิเศษ ในส่วนของห้องน้ำญี่ปุ่นที่ผ่านการใช้งานอย่างหนักหน่วงและไม่ได้หยุดพักทำความสะอาดก็เน่าใช้ได้เลยค่ะ

ต่อด้วยการหมุนกาชาปองค่ะ ลูกละ 500 เยน

ตอนนั้นเงินกำลังจะหมด เลยหมุนได้แค่ 2 ลูกมั้งคะ แต่เหมือนจะยังไม่ถูกใจเท่าไหร่ เลยหาตังค์หมุนอีก แล้วดันเจอแบงค์หมื่นเยนซ่อนอยู่หลังเงินไทย เหมือนกันไว้จ่ายค่าอะไรสักอย่างแล้วลืม เอาเงินจากช่องปกติจ่ายไปแล้ว อหหหหห รู้สึกรวยขึ้นมาทันทีเลยค่ะ เลยไปแลกมาอีกพันเยน หมุนอีก 2 ลูก ได้ริสต์แบนด์ริวจิมา โอเค จบ พอ อย่าให้มันเยอะไปกว่านี้ การพนันเป็นสิ่งไม่ดีค่ะ

นี่คือสิ่งที่ไปเสี่ยงโชคมาค่ะ กาชาปองสี่ ได้ฟรีจากโมบายอีกหนึ่ง

จริงๆ ถือว่าโชคดีมากนะคะ ที่ได้ไม่ซ้ำกันเลย ไม่ซ้ำคนด้วย ได้ของเมนด้วย ถึงจะได้มาแค่ชื่อก็เหอะ (T∇T)

หมุนกาชาปองเสร็จ ก็ใกล้เวลาคอนเริ่มแล้ว เลยเข้าโดมค่ะ เอา QR Code ไปสแกนที่เกทเข้าไป แล้วเราก็จะได้สูจิบัตร (เรียกแบบนี้รึเปล่า) เป็นหนังสือเล่มเล็กๆ ประมาณครึ่งกระดาษ A4 เล่มบางๆ ข้างในจะเป็นพวกโฆษณาประชาสัมพันธ์งานผู้ชายน่ะค่ะ

เข้าไปข้างใน เพิ่งรู้ว่าเป็นโดมเปิด คือมีหลังคาปิดก็จริง แต่มันเปิดข้างๆ ให้ลมเข้าอะค่ะ แล้วคือ...ฝนตก อุณหภูมิ 20 องศา ลมพัดมาทีก็หอบละอองฝนมาที เรานั่งสแตนด์คือโดนเต็มๆ อะค่ะ ก็หนาวสิคะ

ข้างในจะมีเลขโซนที่นั่ง เลขแถว เลขที่นั่ง ฯลฯ ติดไว้ชัดเจนค่ะ หาค่อนข้างง่ายทีเดียว เหมือนจะมีร้านขายอาหารอยู่รอบนอกด้วย (นอกโดม แต่ในเกท) เราเห็นคนซื้อเข้ามา แต่เราไม่ได้ซื้อหรอกค่ะ ของกินได้ที่มีติดตัวมาก็มีแค่น้ำเปล่าที่กดมาจากตู้ตรงสถานีเท่านั้น

พอเข้ามา สังเกตคนอื่นเขาจะมีอุปกรณ์เชียร์กันค่ะ หลักๆ ก็ธงกับผ้าขนหนูผืนเล็กๆ ยาวๆ แต่เราไม่มีอะไรเลย นอกจากเสื้อคอนที่เพิ่งไปเปลี่ยนมา ดีที่มีสตาฟเดินขายกู๊ดคอนด้วย น่าจะเป็นพวกอุปกรณ์เชียร์นะคะ เราไม่แน่ใจว่ามีอะไรบ้าง แต่เราโฟกัสที่ธง เลยจำได้แค่ธงค่ะ เลยซื้อธงมาอันนึง

ต่อไปขอเขียนถึงกฎคอนหน่อยละกันค่ะ ที่เรียกกันว่า FRIENDLY & CLEAN น่ะค่ะ หาภาษาอังกฤษไม่เจอแล้ว เจอแต่ภาษาญี่ปุ่น ก็อปไปแปลได้ก็ดีแค่ไหนแล้ว จริงๆ เคยมีคนแปลไทยไว้ด้วย แต่ก็หาไม่เจอแล้วเช่นกัน เราเลยเอามาแปลสรุปเป็นภาษาของตัวเองได้ประมาณนี้ค่ะ

◼ เป็นมิตรและมีน้ำใจต่อกัน

◼ รักษาความสะอาด ทั้งในสถานที่จัดงานและบริเวณรอบๆ

◼ ไม่ถ่ายภาพและบันทึกเสียงก่อน หลัง หรือขณะมีการแสดง และงดใช้โทรศัพท์มือถือ รวมทั้งไม่โพสท์รูปในคอนลงสื่อโซเชียลด้วย (ว่าแต่รูปลายเซ็นผู้ชายข้างนอกนั่นลงได้มั้ยง่ะ ถ้าไม่ได้จะได้เอาออก)

◼ ติ่งอย่างปลอดภัย ระวังอย่าให้มือไม้หรืออุปกรณ์เชียร์ไปฟาดคนอื่น รวมทั้งภาคพื้น ระวังอย่าไปเหยียบเท้า หรือของที่คนข้างๆ วางไว้ที่พื้นด้วย

◼ อย่ายืนออตรงทางออก
◼ ห้ามเอาตั๋วไปขายต่อเพื่อหากำไร ไม่ว่าจะในเว็บประมูลหรือ SNS รวมไปถึงการปลอมแปลงหรือโกงตั๋วด้วย

◼ อย่าซื้อของละเมิดลิขสิทธิ์ พวกของหน้าคอนหรือสินค้าเกี่ยวกับศิลปินที่ไม่ใช่แบบที่ขายที่บู๊ท ช็อป หรือในเว็บไซต์ทางการ
◼ อย่าไปดักรอศิลปินตามป้ายรถเมล์ สนามบิน หรือสถานที่ต่างๆ เพราะมันสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น

◼ เป็นแฟนคลับที่ดีและน่าภาคภูมิใจ โดยการปฏิบัติตามที่กล่าวมาข้างต้น

ส่วนอันสุดท้ายนี้เราเพิ่มให้เองค่ะ

ก่อนเข้าไปดูคอน ควรเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อยก่อนนะคะ ตอนที่เราไป มันจะมีช่วงโซโล่ของโอมิริว เราเห็นคนลุกไปเข้าห้องน้ำกันเยอะมาก เราว่ามันเสียมารยาทน่ะค่ะ ศิลปินเขาอยู่บนเวที เขาต้องเห็นอยู่แล้ว คิดว่าเขาจะรู้สึกยังไง เป็นเราคงรู้สึกแย่และเสียความมั่นใจอะค่ะ

ถึงจะมีคนรู้จักไปด้วย แต่ก็ไม่ได้นั่งด้วยกันหรอกนะคะ ก็คงจะสนุกดี ถ้ามีใครสักคนกรี๊ดเป็นเพื่อน ยิ่งเมนเดียวกันนี่สวรรค์ชัดๆ แต่ไม่มีก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เพราะพอคอนเริ่ม เราก็ไม่สนใจอะไรแล้ว นอกจากคอน คนรอบตัวเชียร์กันมันส์ๆ ทั้งนั้น เราก็มันส์ไปกับพวกนาง ฮ่าๆๆ

คอนเป็นยังไง สำหรับแฟนๆ คงได้ดู DVD กันหมดแล้ว ในส่วนของประสบการณ์ของคนที่ได้ไปดูถึงที่ ยอมรับว่ารู้สึกแปลกๆ ค่ะ เพราะโดมมันใหญ่มาก และเราอยู่บนดอยโซนข้างเวที เลยเห็นผู้ชายได้แค่จากในจอเท่านั้น ตัวจริงเห็นตัวเท่ามด แต่ความรู้สึกตอนที่เห็นผู้ชายตัวเป็นๆ อยู่ใกล้แค่เอื้อม (เอื้อมอะไร แกเป็นแม่นาคเรอะ - -") แต่กลับพุ่งเข้าใส่ไม่ได้ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่มีอะไรเทียบได้จริงๆ ค่ะ ถึงจะบ่นๆ เรื่องที่อยู่บนดอย และได้เห็นผู้ชายตัวเท่ามด แต่ถ้ามีโอกาสได้ไปดูคอนสด ก็อยากไปอีกค่ะ

คอนเลิกประมาณ 3 ทุ่ม เราก็เดินออกจากคอนตามๆ คนอื่นไป คนเยอะมากกกกกก เราไม่เคยเจอคนมากมายและหนาแน่นขนาดนี้มาก่อน แทบทุกคนมุ่งหน้าไปที่สถานีรถไฟ ฝนยังคงตกอย่างต่อเนื่อง กว่าจะเดินไปถึงสถานีรถไฟได้ก็ใช้เวลานานเอาเรื่อง เพราะคนเยอะจนเคลื่อนที่ได้ช้ามาก โชคดีที่วันก่อน อะไรก็ไม่รู้ดลใจให้เราซื้อบัตรรถไฟแบบเติมเงิน เพราะคนเยอะขนาดนี้ ไม่ต้องพูดถึงคิวที่ตู้กดตั๋วเลยค่ะ ไหนจะคิวที่เกทอีก อย่างน้อยการมี IC Card ก็ช่วยลดการเข้าคิวได้สเต็ปนึงหละนะ

พอหลุดเข้าเกทไปได้ ก็เจอรถไฟจอดรออยู่เต็มเลยค่ะ น่าจะเกือบทุกชานชาลา และดูเหมือนว่าจะขึ้นขบวนไหนก็ได้ด้วย มันไปอิเคบุคุโระหมด และ...ที่นั่งเต็มทั้งหมด ก็ยืนไปค่ะ ประมาณชั่วโมงนึงถึงปลายทาง ต่อสาย Yamanote กับ Keihin-Tohoku กลับโรงแรม ถึงประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ ได้ เพื่อนถึงกับไลน์มาตามเลยทีเดียว (￣▽￣;)

ตอนออกมาจากสถานีคามาตะ รู้สึกเหมือนเขาเตรียมปิดสถานีแล้วอะค่ะ ถึงแถวที่เราอยู่จะเป็นโซนที่คึกคักตอนกลางคืน แต่ด้วยความเหนื่อย เลยได้ลองข้าวกล่องร้านสะดวกซื้อเป็นครั้งแรกค่ะ ซื้อข้าวห่อไข่ราดแกงกะหรี่มา ราคาไม่น่าเกิน 500 เยน รสชาติก็ไม่ขี้เหร่นะคะ และเยอะพอที่จะทำให้เรากินไม่หมดด้วย แต่เรื่องปริมาณการกินนี่มันก็แล้วแต่คนหละนะ