Shibuya - Naka-Meguro
คำเตือน: พาร์ทนี้ติ่งเยอะพอสมควร
หลังจากเที่ยวอย่างหนักมา 4 วัน มันก็ต้องเกิดอาการล้ากันบ้าง วันนี้เลยตัดสินใจไม่ตั้งนาฬิกาปลุก นอนให้เต็มที่ ตื่นสายๆไปเลย ตื่นมาก็เกือบเที่ยงแล้ว เลยรีบแต่งตัวออกไปข้างนอก ยืนเคว้งอยู่สักพัก แล้วก็ตัดสินใจไปชิบุยะก่อน มาโตเกียวแล้วรู้สึกอึนๆมึนๆแปลกๆ เหมือนไม่รู้จะไปทางไหนดี ไปถึงสถานีรถไฟเลยซื้อพาสไว้ก่อน
สิ่งนี้คือ Tokunai Pass เป็น 1-Day Pass สำหรับใช้ขึ้นรถไฟเครือ JR ในโตเกียวได้ถึงเที่ยงคืนของวันที่ออกตั๋ว ราคา 750 เยน สามารถกดจากตู้กดตั๋วได้ แต่เราไปออกที่ห้องขายตั๋วเลย ถ้าออกจากห้องขายตั๋วจะได้ใบวิธีใช้มาด้วย วันแรกเจ้าหน้าที่ปริ๊นท์ตั๋วภาษาอังกฤษให้ ส่วนวันที่ 2 เป็นภาษาญี่ปุ่น ออกคนละวันกันนะคะ ไม่ได้ออกทีเดียว แค่เอามาถ่ายรวมกันเฉยๆ
พื้นที่ที่สามารถใช้ Tokunai Pass ได้
ภาพจาก JR-EAST
ยามะโนะเตะไปชิบุยะ
ถึงแล้วววว ชิบุยะ ย่านที่วัยรุ่นและคนชิคๆคูลๆเขาเดินกัน เปรียบเทียบกับบ้านเราคงประมาณสยามสแควร์ วันนี้อากาศดี ค่อนไปทางร้อน แต่งตัวตามแพทเทิร์นปกติที่ใส่ทุกวัน แต่กลับรู้สึกอยากถอดออกสักชั้น ออกมาก็เจอหนุ่มๆวัยรุ่นลุค LDH หลายคนทีเดียว คือบุคลิกการแต่งตัวมันดูเป็นหนุ่ม LDH ดูเป็นเด็ก EXPG หรืออย่างน้อยก็ติ่ง บางคนถือถุงจากร้าน 24karats ด้วย พักเรื่องติ่งไว้ แล้วไปสำรวจเมืองกันก่อนดีกว่า
เริ่มต้นที่ทางม้าลายระบือโลก(?)ที่ทุกคนต้องมาถ่ายรูป อืมมมมม อยู่ไหน ถ่ายมาไม่สวยเลย ช่างเหอะ ถถถถถถถถ แต่ขอคิดต่าง คือไปเห็นแล้วรู้สึกแบบ แล้วไงอะ ก็ทางม้าลายธรรมดาปะ ก็แค่ใหญ่ ก็แค่ยาว ก็แค่มีหลายแยก มันเลยมีหลายอัน มันคือทางม้าลาย มันไม่ได้ว้าวอะไรขนาดนั้น หรือเพราะเราไม่ได้มองจากมุมสูงก็ไม่รู้ โอเค เห็นแล้ว ไปต่อ
ชิบุยะดูเป็นย่านบันเทิง จะมีป้าย โปสเตอร์ บิลบอร์ด รถบรรทุกโปรโมทงานเพลงของศิลปินต่างๆอยู่แทบทุกที่ อย่างรูปบนนั่นเป็นรถโฆษณา LIVE DVD ของนามิเอะ อามุโระ เป็นหนึ่งในศิลปินหญิงเดี่ยวที่ดังมากๆคนนึงของญี่ปุ่น คนไทยบางคนก็คงรู้จัก
ร้านสูทอาโอยาม่า ช่วงนั้นใช้โทซากะ ฮิโรโอมิ หนึ่งในสมาชิกวง Sandaime J Soul Brothers (3JSB) ที่เราติ่งอยู่เป็นพรีเซนเตอร์พอดี
ป้ายโปรโมทอัลบั้มของวง Flower (ติ่งวงนี้ด้วยเหมือนกัน) ที่จะวางขายในเดือนมีนา ช่วงที่ไปก็กำลังจะปล่อยซิงเกิ้ล Sayonara, Alice พอดี ที่ชิบุยะเขาจะเปิดเพลงให้คนเดินไปเดินมาตามถนนได้ฟังด้วย ถือเป็นการโปรโมทเพลงไปในตัว เราเลยได้ฟังเพลงนี้หลายรอบเลย
ไม่แน่ใจว่าเป็นร้านอะไร แต่มีป้ายโปรโมท LIVE DVD ของ Kis-My-Ft2 กับอัลบั้มของ 3JSB ด้วย
ส่วนอันนี้ก็โปรโมทอัลบั้มของวง GENERATIONS
MANDARAKE คืออะไรไม่รู้ เคยเห็นคนพูดถึงอยู่แว้บๆ บวกกับหน้าร้านเก๋ดี เลยถ่ายมา
H&M
บรรยากาศตามตรอกซอกซอยต่างๆในย่านชิบุยะ
เดินอึนๆเข้ามาเจอตึกนี้แล้วคิดว่ามันเก๋ดี
เดินไปนานๆเข้าชักเริ่มหิว ตอนนั้นก็บ่ายๆแล้วด้วย ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่ตื่น ควรหาข้าวกลางวันกินซะทีมั้ย
เดินผ่านอาคารอิฐไปก็เจอร้าน Kirin-City เป็นร้านของเบียร์คิริน มีอาหารขายด้วย และเราก็ถูกดึงดูดเข้าไปด้วยรูปเมนูอาหารกลางวันหน้าตาน่ากิน แถมราคายังไม่ถึงพันเยนด้วย
เมนูแอลกอฮอล์ เบียร์น่ากินมาก แต่เราเป็นวัตถุเมาไว แล้วนี่ยังกลางวันแสกๆอยู่เลย แถมยังมีอาการปวดหัวตุ้บๆด้วย คงต้องขอผ่าน
อาหารกลางวันที่สั่งมา ราคา 800 เยน เรียกว่าอะไรก็ไม่รู้ จิ้มรูปเอา เป็นแนวๆคาราอาเกะแหละ ไก่กรอบนอกนุ่มใน
เนื้อคล้ายๆไก่ทอด KFC แต่จืด จิ้มน้ำจิ้มรสเค็มแบบท้าทายประสาทรับรส
เสิร์ฟพร้อมสลัดมันฝรั่งถ้วยเล็กๆ
สามารถเลือกได้ว่าจะกินคู่กับข้าวหรือขนมปัง
กินเสร็จก็เดินเล่นต่ออีกหน่อย ก่อนจะย้ายไปนากะเมกุโระต่อ
ข้ามทางม้าลายกลับไปสถานีรถไฟ
จากชิบุยะ ขึ้นรถไฟ Tokyu สาย Toyoko ไปลงที่สถานี Naka-Meguro ราคา 130 เยน ส่วนนี้จะใช้ Tokunai Pass ไม่ได้นะคะ เพราะไม่ใช่ JR
ถึงแล้วนากะเมกุโระ ชุมชนเล็กๆน่ารักริมแม่น้ำเมกุโระ เงียบสงบ ไม่พลุกพล่าน เฉพาะโซนริมน้ำนะคะ เดินทะลุออกไปข้างนอกก็เป็นโซนเมืองไม่ต่างจากโซนอื่นในโตเกียว
เห็นกิ่งโกร๋นๆอย่างงี้ นี่ซากุระล้วนๆนะคะ ช่วงหน้าซากุระคงสวยมากเลยแหละ ถึงจะยังไม่มีโอกาสได้มาเห็นด้วยตาตัวเองก็เหอะ
และแน่นอน แหล่งติ่งของเราก็อยู่ที่นี่เช่นกัน เดินมาตั้งนานไม่เจอสักที สรุปว่าเดินเลยไปเป็นกิโล และเพราะมันอยู่ในซอยที่แยกเข้าไปอีก เราเลยไม่เห็น ตั้งใจจะเข้าไปซื้ออัลบั้มของ 3JSB แบบ CD+DVD แต่ดันหมดซะนี่ ตอนนั้นน่าจะประมาณบ่ายสามกว่าๆ สต็อคสินค้าของแต่ละวันช่างน้อยเหลือเกิน สุดท้ายเลยออกมาจากร้านมือเปล่า
หลังจากนั้นก็เดินสะเปะสะปะไปเรื่อย เจอร้านที่น่าจะขายซีดีก็เข้าไปดู แต่ก็ไม่เจอของที่ต้องการ ไปสถานีไหนอีกรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ สุดท้ายก็ตัดใจ รอกลับมาซื้อวันต่อไปพร้อมซิงเกิ้ล Flower เลย ที่ไทรบ์สเตจะวางขายซีดีก่อนวันวางขายจริง 1 วัน แต่จะไม่ได้ของแถมใดๆทั้งสิ้น ซึ่งเราก็ไม่ซีเรียสเพราะไม่มีที่เก็บเหมือนกัน และแล้วก็กลับมาที่นากะเมกุโระอีกครั้ง เพราะชอบแถวนี้จริงๆ ก็เดินเล่นถ่ายรูปไปเรื่อย
ร้านชีสเค้ก Johann(โยฮัน) ร้านน่ารักดี ดูเหมือนจะเป็นร้านดังของแถบนี้ คนเดินผ่านไปมาดูให้ความสนใจ เราเลยแวะสอยกลับไปชิ้นนึง เป็นร้านแบบซื้อกลับบ้านเท่านั้น ในร้านไม่มีที่ให้นั่งกินนะคะ
ร้านค้าย่านนากะเมกุโระ
ร้านต้นไม้ เหมือนจะจัดช่อดอกไม้ขายด้วย น่ารักเชียว ถ้าไม่ติดปัญหาเรื่องการขนกลับจะสอยกลับไปสักต้น
ร้านไทยากิ ช่วงนี้มีไส้สตรอเบอร์รี่คัสตาร์ดด้วย ชิ้นละ 330 เยน อร่อยดีค่ะ ไม่ได้ถ่ายรูปมาเพราะซื้อกลับไปกินที่ห้อง สภาพมันก็ดูไม่ค่อยสวยงามแล้วอะ และแน่นอนว่ามันคงไม่อร่อยเท่าตอนทำเสร็จใหม่ๆด้วย
หลังจากนั้นก็กลับโรงแรมค่ะ แวะซื้อกราแตงมันฝรั่งซอสเนื้อจากสถานีรถไฟมากิน น่าจะซื้อจากสถานีชินากาว่า เขาบอกว่าทำจากมันฝรั่งฮอกไกโดด้วย ตอนกินก็เฉยๆ แต่พอกลับมาไทยกลับโหยอยากกินอีก -*-
ปิดท้ายด้วย Natural Cheesecake จากร้าน Johann ที่ซื้อมาเมื่อตอนเย็น ราคาชิ้นละ 370 เยน ชิ้นค่อนข้างเล็ก แต่สำหรับเราที่กินเป็นของหวานหลังอาหารแกล้มกับชา ถือว่ากำลังดี เพราะถ้าใหญ่กว่านี้กินไม่หมดแน่ รสชาติไม่ถึงกับอร่อยเริ่ดจนเป็นที่น่าจดจำอะไร แต่มันก็อร่อยอยู่ดี ถ้ามีโอกาสก็อยากลองกินแบบอื่นๆดูบ้างเหมือนกัน :)
TBC.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น